“Ik sta voor echtheid. Als mijn leven niet over rozen gaat, zal ik dat ook niet pretenderen. Ik zou willen dat we dat allemaal deden.”
— Anneleen
Ik ben heel diep gegaan in mijn leven. Ik doorworstelde een depressie en een bijhorende eetproblematiek. Ik kreeg hulp, maar wat ik merkte was dat er heel vaak “aan mijn symptomen” werd gewerkt. Met als effect dat het ene symptoom verdween en er na een tijdje wel weer een ander pijnpunt opdook.
Dat kan anders, merk ik nu.
Als we niet durven voelen waarover onze pijn écht gaat, dan komt het diezelfde pijn telkens weer terug met een ander “jasje” aan. Mogelijks zelfs…in onze kinderen.
Ik heb zelf ook autisme en ADHD en weet als geen ander dat niet elk brein hetzelfde werkt. Waarom zouden we dat dan wel hetzelfde gaan/willen bekijken?
Ondertussen geef ik ook les aan startende en meer ervaren social-professionals om ook echt te durven werken met het kernthema, samen met mijn collega Sandra Kleipas. Heb je interesse in één van onze opleidingen, dan kan je terecht op www.covaopleiding.com .
Anneleen is verder ook…
-
Mama van een tiener.
-
Dochter, zus, mééméé, nicht, vriendin van haar vele lievelingsen.
-
Van mening dat de kleur roze levensnoodzakelijk is.
-
Gedichtenschrijfster.
-
Iemand die taart eet met een vork rechtstreeks uit de doos.
-
Pepsi-max liefhebber, liefst "in een zjat".
-
Bedenker van de term <weendelen>: wandelen en wenen om alles los te laten.
-
Hoogsensitief en da's zowel haar grootste kracht als grootste last soms.
-
Heel echt.