ANNELEENextra_29.jpg

Mijn verhaal…

Als jong kind leren we al van onze ouders om dingen alléén te doen. Dat was bij mij niet anders. Zodra onze kinderen iets in hun eentje klaren, volgt er van ons als opvoeder een groot applaus. Dat snap ik. Maar laat ons niet vergeten hen te leren dat’t niet is omdat ze het alleen KUNNEN, dat ze dat ook MOETEN. We hebben zelfredzaamheid nodig, geen eenzaamheid. En daar liep ik als volwassene uiteindelijk ook tegenaan: “Ik moet dit leven toch alléén aankunnen? Anderen doen dat toch ook?”


Welkom bij Hartoverkop.


In coaching heb ik oog voor het hele proces.

Ik geloof erin dat er bij begeleiding gekeken moet worden met de kern van jouw pijn/moeilijkheid. Ik kijk zowel bij mijn lievelingen om me heen als bij cliënten heel graag mee naar de diepere laag.
Eerst de diepte in gaan en durven voelen waarover het gaat, samen, om daarna eventueel handvaten te vinden om er mee door te gaan.

Ik heb ondertussen enkele jaren mijn eigen coachingspraktijk nadat ik bijna tien jaar in het onderwijs heb gestaan.

Honderden cliënten vonden reeds de weg naar mij en ondertussen bied ik ook online trajecten aan waarbij ik mensen persoonlijk begeleid vanuit hun eigen veilige omgeving en/of op het moment dat zij dit nodig hebben.
Dit omdat ik zelf merk hoe pittig het leven is. Ook professionele hulp moet mee gaan “met de tijdsgeest”. Op het moment dat je’t lastig hebt, heb je misschien nét géén afspraak bij je professional… of je moet net met de kinderen naar één van de vele hobby’s.
Da’s het leven.

En daar wil ik mij als coach onderscheiden naar jou toe.

“Ik sta voor echtheid. Als mijn leven niet over rozen gaat, zal ik dat ook niet pretenderen. Ik zou willen dat we dat allemaal deden.”

— Anneleen

 

Ik ben heel diep gegaan in mijn leven. Ik doorworstelde een depressie en een bijhorende eetproblematiek. Ik kreeg hulp, maar wat ik merkte was dat er heel vaak “aan mijn symptomen” werd gewerkt. Met als effect dat het ene symptoom verdween en er na een tijdje wel weer een ander pijnpunt opdook.
Dat kan anders, merk ik nu.
Als we niet durven voelen waarover onze pijn écht gaat, dan komt het diezelfde pijn telkens weer terug met een ander “jasje” aan. Mogelijks zelfs…in onze kinderen.
Ik heb zelf ook autisme en ADHD en weet als geen ander dat niet elk brein hetzelfde werkt. Waarom zouden we dat dan wel hetzelfde gaan/willen bekijken?

Ondertussen geef ik ook les aan startende en meer ervaren social-professionals om ook echt te durven werken met het kernthema, samen met mijn collega Sandra Kleipas. Heb je interesse in één van onze opleidingen, dan kan je terecht op www.covaopleiding.com .

Anneleen is verder ook…

  • Mama van een tiener.

  • Dochter, zus, mééméé, nicht, vriendin van haar vele lievelingsen.

  • Van mening dat de kleur roze levensnoodzakelijk is.

  • Gedichtenschrijfster.

  • Iemand die taart eet met een vork rechtstreeks uit de doos.

  • Pepsi-max liefhebber, liefst "in een zjat".

  • Bedenker van de term <weendelen>: wandelen en wenen om alles los te laten.

  • Hoogsensitief en da's zowel haar grootste kracht als grootste last soms.

  • Heel echt.